Het levenswerk van een begrafenisondernemer

Een ‘gouden’ handdruk

129

Het levenswerk van een begrafenisondernemer

128

Van 1 oktober 1956 tot 1 december 1988 ben ik werkzaamgeweest bij de

gemeente Deurne op de afdeling burgerlijke stand en bevolking. In die periode

heb ik veel te maken gehadmet Harrie van Kessel, omdat overlijdensaangifte op

het gemeentehuis moet worden gedaan van iedere overledene.De contacten

tussen Harrie enmij waren derhalve veelvuldig en ook prettig.Was overlij-

densaangifte doen vroeger een taak die behoorde bij burenplicht, later behoorde

dit tot de werkzaamheden van een begrafenisondernemer.

Harrie nam zijn taak zeer serieus en de door hem verzorgde uitvaarten waren dan

ook altijd een indrukwekkend en stijlvol afscheid voor de familie.Ook de gesprek-

ken van Harrie bij de familie thuis omalles te regelen rondomuitvaart en begrafenis

waren zeer correct, pieteitvol enmedelevend, ook al waren de gesprekken vaak moei-

lijk in deze droeve omstandigheden. Ik spreek hier uit ervaring,want ook inmijn fami-

lie heeft Harrie uitvaarten en begrafenissen geregeld.

Bij overlijden heeft de ambtenaar van de burgerlijke stand te makenmet de ter-

mijnenwet, hetgeen wil zeggen dat er wel eens een akte opgemaakt moest wor-

den op zon- en feestdagen.Dankzij een flexibele houding van Harrie enmij was

zelfs een dergelijke afspraak met elkaar vlug en soepel geregeld.

Ook op de begraafplaats Jacobshof hebben we veel met elkaar te maken gehad.

Harrie had hier immers ook de taak omgraven te delven. In het kader van deze

materie heb ik vaak, namens Harrie, brieven geschreven aan het gemeentebe-

stuur.

Ik kanme ook nog herinneren dat ik voor Harrie alles geregeld hadmet een amb-

tenaar van de burgerlijke stand in een plaats in Oostenrijk (de plaatsnaamben ik

vergeten) i.v.m. het ophalen van een overledene.Hier was door de Oostenrijkse

autoriteiten voor Harrie alles tot in de puntjes geregeld: zelfs de lijkwagen werd

gratis gewassen en ook de overnachting was geregeld.

In deze periode had Harrie reeds vele jaren een lijkauto. In de beginperiode was

dit een koets met paard.De begrafe-

nisonderneming en crematieverzor-

ging is door Harrie overgedragen aan

zoon Theo.Het spreekwoord zegt:

‘

appel valt niet ver van de stam

’

.Dit

spreekwoord is hier uitdrukkelijk van

toepassing want Theo neemt zijn taak

ook zeer serieus.Hij is een zeer inte-

ger ondernemer die de uitvaarten,

begrafenissen en crematies, indruk-

wekkend en stijlvol verzorgt.Ook hier de

nodige pieteit. Ik wens deze onderne-

ming alle goeds voor de toekomst.

Gerard Verhappen, oud-ambtenaar bur-

gerlijke stand gemeente Deurne