Een ‘gouden’ handdruk
131
Het levenswerk van een begrafenisondernemer
130
Beste Harrie,
Toen de familie mij een brief stuurde of ik mee wilde werken aan het tot stand
komen van een gedenkboek in verbandmet het 50-jarig bestaan van de zaak
waaraan jij 40 jaar aan hebt meegewerkt, dacht ik: ja dat heb je verdiend.
Toen ik in 1975 in Deurne kwamwonen en op de afdeling Bevolking van de
gemeente Deurne kwamwerken kreeg ik automatischmet jullie uitvaartonderne-
ming te maken en dus ook met jou. In eerste instantie was het mijn voorganger
Gerard Verhappen, later, bij de wisseling van de wacht,was ik de aangewezen
persoon in verbandmet de begraafplaats, de akten en al wat er nogmeer bij
kwam kijken. En als ik dan iets moet vertellen over jou dan kan ik alleenmaar zeg-
gen dat jij altijd de mens c.q. de klant voorop stelde. Iedereen had recht op een
mooie en verzorgde uitvaart vond jij.Daardoor was het ook wel eens moeilijk als
niet altijd de wens, die je min of meer had toegezegd aan de klanten, verwezen-
lijkt kon worden in verbandmet de voorschriften.
Jij probeerde het uiterste eruit te halen, tot volle tevredenheid van jouw klanten.
Het leek af en toe wel of jij de beheerder was van de Algemene begraafplaats. Jij
wist ook precies wie waar lag en kende heel veel families in Deurne. En er was bij
de mensen dan ook een vertrouwen in de firma van Kessel ontstaan.
En het vak uitvaartverzorger/ondernemer is ook niet
altijdmakkelijk.Het is een beroep waar veel mensen,
zeker in het verleden, nog huiverig voor waren.De
dood had, zeker in het verleden, iets heiligs met veel
taboes gepaard gaand enmet meestal veel verdriet.
Daar werden jullie dan als ondernemer altijd als een van de eerstenmee gecon-
fronteerd. Een niet gemakkelijke opdracht. Zeker niet als het een kind, een ernsti-
ge zieke of een zelfdoding betrof.Natuurlijk word je daarin gehardmaar het blijft
mensenwerk met al je gevoelens.
Ik denk dan ook dat je al die 40 jaar waarin jij in de onderneming hebt gewerkt er
was, dag en nacht.Gelukkig toen de kinderen ouder werden en zij ook in de zaak
wilden stappen kon je het wat rustiger aan doen.Dat moest je ook vanwege je
gezondheid. Zeker in het begin was dat moeilijk toen je stopte en de zaak over
ging op de kinderen. Je werd zachtjes aangespoord om je volledig terug te trek-
ken en het aan hen over te laten.
Ik denk dan ook dat je met trots terug kunt kijken op de afgelopen 50 jaar.De kin-
deren hebben allemaal dat tikje van je overgenomen. Zorgen dat van de overle-
dene op een nette en waardige manier afscheid kan worden genomen.De manier
van lijkbezorging is anders geworden,moderner, aangepast aan deze tijd en de
jeugd weet daarmee om te gaan.Van Kessel Uitvaartverzorging van de kar vroe-
ger naar een autopark hedendaags.De tijd staat niet stil.
Ik wens jou, je vrouw, de kinderen en schoonkinderen proficiat met het gouden
zakenjubileum. Inmiddels ben ik ook gestopt met werkenmaar op de achter-
grond volg je het toch nog stilletjes en je vindt het ergens jammer dat je niet meer
meedraait. Aan de andere kant ontzettend fijn dat je niet per se meer hoeft en dat
je ziet dat alles goed gaat.Nogmaals proficiat en succes verder.
Kees de Klerk, oud-ambtenaar van de burgerlijke stand gemeente Deurne